Η τρέλλα πάει και στα blogs...

Μερικοί μπλογκάριοι έχουν θέσει και όρους για τα σχόλια!

Αν δεν συμφωνείς με τα γραφόμενα τους, σου σβήνουν το σχόλιο, γιατί "Ο ιδιοκτήτης του παρόντος ιστολογίου έχει δικαίωμα να διαγράψει σχολιασμούς που θεωρεί υβριστικούς, ή που χρίζουν περαιτέρω συζήτησης από αυτήν που είναι διατεθειμένος να κάνει" (δηλαδή το σβήνει σε κάθε περίπτωση) και γιατί "δεν μιλάω για να με ακούνε. Μιλάω γιατί έχω κάτι να πω. Σε μένα. Όχι στον αναγνώστη μου". (Τα @@ μου κουνιούνται).

Τότε ρε πετσάφια, γιατί έχετε τα σχόλια; Καταργήστε τα ή ακόμα καλύτερα, κρατάτε τα κείμενα σας στον υπολογιστή σας. Αλλά τα έχετε για να δίνετε μια στρεβλή εικόνα στους άλλους, πως τάχα κανένας δε διαφωνεί μαζί σας.

Έχουμε και άλλα "φρούτα", κάτι ανθρωπόμορφα που δεν θέλουν να φαίνονται στο βίντεάκι του nylon.gr σχετικά με το πάρτι των bloggers για να μην τους...αναγνωρίσουν! Το βιντεάκι είναι μονόχρωμο, χαμηλής ανάλυσης, δεν αναφέρονται ούτε καν τα ψευδώνυμα των εμφανιζομένων, τα εν λόγω δίποδα δεν έχουν φωτογραφίες τους στα blogs τους και όμως φοβούνται μην αναγνωριστουν από κάποιον! Έλεος!

Δυστυχώς πολλές (κυρίως) και πολλοί έχουν τσακωθεί με τη λογική.

Όποιος/α "θιγόμενος/η" τολμήσει να σχολιάσει τα παραπάνω χωρίς να με γλείφει, θα του διαγράψω το σχόλιο και θα του δώσω και το κωλάντερο στο χέρι.

ΠΑΣΟΚ - Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Περισσότερα εδώ

Wal-Mart

Να και οι πρώτοι τριγμοί στην παγκοσμιοποίηση:η wal-mart γίνεται πολιτικό θέμα στις ΗΠΑ. Διαβάστε το σχετικό άρθρο της Guardian εδώ.

Συνέντευξη Noam Chomsky

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του σπουδαίου διανοητή στην Καθημερινή. Διαβάστε την εδώ

Προοδευτικά Ελληνικά

"Μεγάλα ρίσκα ......... το μεγάλο ντιλ".

Μπράβο παληκάρια μου. Συγχαρητήρια για τα άψογα Ελληνικά.

"Πρωτιες" και εξαγωγές

Μπορεί να είμαστε πρώτοι από το τέλος, δηλαδή στον πάτο, στις ευρυζωνικές συνδέσεις και στην επαφή του πληθυσμού με το intenet (το 73% δεν έχει το έχει χρησιμοποιήσει ποτέ), αλλά εξάγουμε τον μπουζουκοπολιτισμό μας στα βαλκάνια σύμφωνα με τα όσα γράφει η Καθημερινή. Με το καλό και βορειότερα.

Να και τα βιβλία!

Σήμερα πήγα στον 'Ιανό' για να δω τι καινούργιο κυκλοφορεί. Είδα λοιπόν τα βιβλία του Πιτσιρίκου και της Κουρούνας, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο.

Μπαρδόν ρε παιδιά, αλλά γιατί να δώσω τα ευρώ μου για τα βιβλία σας; Τα κείμενα του Πιτσιρίκου είναι ανεπίκαιρα, άρα χαμηλού ενδιαφέροντος. Είναι σαν να παρακολουθείς παλιές εκπομπές του Μιτσικώστα ή του Λαζόπουλου, με τον Πιτσιρίκο να είναι λιγότερο αστείος από αυτούς. Όσο για την Κουρούνα, τα κείμενα της είναι πολύ φλύαρα και δεν λένε κάτι καινούργιο. Μάλιστα στο blog της έχει αφαιρέσει τα παλιότερα, άρα και αυτά που εξεδόθησαν. Γιατί ρε κοπελιά; Φοβάσαι μην χάσεις καμιά πώληση; Για την ιστορία, αγόρασα το βιβλίο της Susan Sontag 'Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων'.

Μαθαίνω πως θα βγάλει βιβλίο και η lili. Όταν βγει, τρέξτε να το αγοράσετε μην τυχόν και χάσετε τις κλάψες της lili οι οποίες είναι γραμμένες σε άσχημα Ελληνικά. Ελπίζω ο εκδότης της να προχωρήσει σε διορθώσεις. Όπως είχε γράψει κάποιος:'χρήμα, ακίνητα, ομόλογα, αυτά είναι που ενδιαφέρουν τους ανθρώπους χωρίς ορίζοντες' και συμπληρώνω: 'και τα των σχέσεων'....

Πατέρες και γιοί

Θα ασχοληθώ με δύο ταινίες για δύο πολύ διαφορετικούς πατέρες

Η πρώτη είναι το 'Ο Αρχιτέκτονας μου' (My architect). Αναφέρεται στη ζωή και στο έργο του σπουδαίου αρχιτέκτονα Louis Kahn, όπως τα ανακάυψε ο γιος του. Ο Kahn άφησε λίγα κτήρια και τρία παιδιά από τρεις μητέρες, με το τελευταίο (τον γιο του) να το αποκτά στα 61 του.

Η ταινία δεν είναι βαρετή (αν και το θέμα προδιαθέτει σχετικά), δεν είναι δακρύβρεχτη, και δεν προσπαθεί να αγιοποιήσει τον Kahn ο οποίος ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος με ουτοπικές συλλήψεις και μάλλον κακούς τρόπους. Αγνοώ το επάγγελμα του γιου, πάντως σαν κινηματογραφιστής είναι πολύ καλός. Ισορροπημένο αποτέλεσμα. Πολύ την ευχαριστήθηκα.

Η δεύτερη είναι το 'Συλλαμβάνοντας τους Friedman' (Capturing the Friedmans), η οποία ασχολείται με έναν πολύ διαφορετικό πατέρα: άσημος και καταδικασμένος για παιδεραστία.

Γιατί όμως αξίζει έστω και η αναφορά σε αυτήν την ταινία; Αξίζει διότι η συγκεκριμένη οικογένεια κινηματογράφισε πολλές σκηνές της κρίσης που ακολούθησε μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης. Υπάρχει και κοινωνική διάσταση στην υπόθεση σχετικά με την αρρωστημένη αντίδραση της τοπικής κοινωνίας, όπου το να έχει βιαστεί το παιδί κάθε ζευγαριού ήταν επιβεβλημένο!

Η ταινία αυτή είχε άλλη αφετηρία: ξεκίνησε με θέμα τους κλόουν της Νέας Υόρκης, όταν όμως ένας εξ αυτών (ένας από τους γιούς) αποκάλυψε την ιστορία του στον δημιουργό το θέμα άλλαξε....

Φυσικά αξίζει και αυτή 2 ώρες από το χρόνο σας.