Θεωρείται από κάποιους ήδη κλασσική. Εγώ πάλι το βρήκα ελαφριά τραγωδία με στοιχεία μιούζικαλ (μετριότατα τα τραγούδια) και μέτριες ερμηνείες (εξαίρεση όπως πάντα ο Ρίκμαν). Τα άφθονα κοψίματα λαιμών θα ελκύσουν και θα χαροποιήσουν τους οπαδους των σπλάτερ.
Σίγουρα πετυχαίνει το σκοπό του, δηλαδή να κόψει αρκετά εισιτήρια. Δυστυχώς ο Barton μετά το Batman 2 ακολουθεί πιο ασφαλείς δρόμους. Κρίμα.
Όποιος θέλει να δει πιο σοβαρές τραγωδίες, ας δει τις δύο πρώτες ταινίες του James Gray (δεν έχω δει την τρίτη).
1 σχόλιο:
emena me ksetrellane pantws..
Δημοσίευση σχολίου