Ως γνωστόν, κάθε 1 sec παράγεται ένα νέο blog.
Ωραία.
Ερώτηση: Πόσα blogs εγκαταλείπονται ανα sec;
Στην Ελλάδα έχουμε κάτι παραπάνω από 1000 blogs .Δείτε όμως τον κατάλογο με τα blogs στο monitor. Αυτά που δεν έχουν ανανεωθεί εδώ και πολύ καιρό είναι πολλά. Εαν αυτά θεωρούνται μέρη της blogοσφαιρας είναι σαν να συνυπολογίζονται οι νεκροί στον πληθυσμό μιας χώρας! Εξαιρούνται βέβαια εκείνα όπου ο /η blogger δημοσιέυει κάποιο αξιόλογο έργο του (είναι σαν να απορρίπτουμε ένα έργο τέχνης επειδή είναι παλιό), αλλά αυτά είναι λίγα. Αν τεθεί ως κριτήριο το να υπάρχει κάποια ελάχιστη επισκεψιμότητα (έστω ένας επισκέπτης την ημέρα) η blogoσφαιρα συρρικνώνεται κι άλλο.
Το πόσο θα “ζήσει” ένα blog είναι θέμα της κατεύθυνσης που έχει ο bloger. Μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης μεσοπρόθεσμα έχουν όσα blogs είναι ημιβιογραφικά (ο/η blogger γράφει για τη ζωή του, αλλά όχι και τα πάντα), όσα βασίζονται σε εμμονές, όσα ασχολούνται με την επικαιρότητα και τον σχολιασμό της και κάπως λιγότερες όσα είναι ... “τέχνης” (ποιήματα, στίχοι, πεζά κλπ). Φυσικά υπάρχουν και συνδυασμοί. Τα υπόλοιπα, όπου ο/η blogger γράφει για ό,τι του έρθει εκείνη την ώρα είναι καταδικασμένα: απλώς ο/η blogger θα βαρεθεί κάποια στιγμή και θα το εγκαταλείψει .
Και τώρα η μελλοντολογία: Σε βάθος χρόνου (10ετία και βάλε) θα επιβιώσουν μάλλον μόνο όσα ασχολούνται με το σχολιασμό . Οι “αυτοβιογραφούμενοι” μετά τα 40 άντε 45 θα τα παρατήσουν (για πολλούς λόγους, δεν θα επεκταθώ), όσοι έχουν εμμονές μάλλον θα έχουν καταλήξει σε ψυχολόγο, και οι “δημιουργοί” είτε θα έχουν εκδώσει / εκθέσει τα έργα τους είτε θα έχουν βαρεθεί. Φυσικά ο/η blogger μπορεί να αποβιώσει, ή μπορεί για διάφορους λόγους να μην προλαβαίνει πλέον. Υπομονή, κάποιος θα κάνει την διδακτορική του διατριβή πάνω στο θέμα, οπότε θα μάθουμε περισσότερα στοιχεία. Πληθυσμιακά, θα έχουμε (αν δεν συμβαίνει ήδη) περισσότερα blogs γυναικών παρά ανδρών: οι γυναίκες είναι φλύαρες εκ φύσεως και τα blogs τους “πατάνε” σε τουλάχιστον σε δύο κατηγορίες , αυτές της ημιβιογραφίας και του σχολιασμού. Εξ ου και η αυξημένη τους επισκεψιμότητα (βέβαια, μέρος των επισκεπτών ίσως να είναι “λιγούρια”), αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Τα ποιο “ποιοτικά” όμως θα είναι των αρρένων blogoδημοσιογράφων -λυπάμαι πολύ κορίτσια.
Η blogoλογία θα συνεχιστεί με θέμα την πολιτική, στο μεταξύ μπορείτε να σχολιάσετε.
8 σχόλια:
Τα "ψιλοενεργά" μπλογκς (με ότι κι αν σημαίνει αυτό) εν Ελλάδι τα βλέπω περίπου στα 150 - 200.
Νομίζω ότι ένα μπλογκ θα μείνει μόνο αν ο μπλόγκερ αρέσκεται πραγματικά στο να γράφει και δεν περιμένει χειροκρότημα. Αν συντρέχουν αυτά τα δύο, ο κόσμος να χαλάσει αυτός/αυτή θα γράφει.
Η θεματολογία είναι σχεδόν στάνταρ. Έπαψα να κοιτάζω στο μόνιτορ για να μην ... αυτοκτονήσω. Εσωστρέφεια και άγιος ο Θεός. Ηλικιακό άγχος, ανεργία, αεργία, έγινα 35, έγινα 40, έγινα 25, αδιέξοδοι έρωτες, δεν έχω γκόμενα, δεν έχω γκόμενο, ανεκπλήρωτα όνειρα, ματαιωμένες επιθυμίες, μια θέση στο δημόσιο ζητάω, κατάθλιψη, μελαγχολία, προβλήματα στη δουλειά, προβλήματα με τον εργοδότη, αχ αχ έχω ένα πόνο εδώ λες να είναι καρκίνος, ανασφάλεια, όλα μαύρα, όλα άραχνα, όλα αυτοκτονημένα, όλα καταθλιπτικά, όλα θανατικά, εεεεεεεεεε γαμώ τον Καρυωτάκη μου.
Ας το πω με λίγο παραπάνω βάθος δίνοντας μια ιστορική διάσταση.
Οι μεγάλες επιτυχίες της Ελληνικής κλασικής εποχής, το Ελληνικό Θαύμα του Χρυσού αιώνα, που οφείλεται; Μετά λόγου γνώσεως κι έχοντας μελετήσει λέω ότι οφείλεται στην εξωστρέφεια των Ιώνων φιλοσόφων του 6ου π.Χ. αι. Εκείνοι προετοίμασαν το έδαφος. Εκείνοι, δεν κοίταζαν μέσα τους. Κοίταζαν έξω τους, τη φύση και την κοινωνία. Τη δουλειά τη χάλασε ο Σωκράτης που ήταν εσωστρεφής του κερατά. Γι' αυτό και σοφά εκείνοι λέγονται προσωκρατικοί. Άσε τον φυσικό κόσμο και κοίτα το θαύμα που είναι μέσα σου, έλεγε. Μα, θα το κοιτάξεις μια, θα το κοιτάξεις δυο, φτάνει ρε φίλε, κοίτα και έξω σου. Και μετά ήρθε το dissaster. Λογικό και αναμενόμενο.
Σοφή αρχαία ελληνική παροιμία: Ή όλοι μαζί να ανεβάσουμε θεατρικό έργο ή όλοι μαζί να μελαγχολήσουμε (ή χρη τραγωδάν ή χρη μελαγχολάν).
Τα blogs όπως και κάθε άλλη πνευματική ενασχόληση δεν μπορείς να πεις ότι θα συνεχίζεται για πάντα. Κάποιος ο οποίος έχει μάθει να τηρεί ένα πρόγραμμα για μεγάλα διαστήματα στη ζωή του, θα καταφέρει να διατηρήσει ένα blog για μεγάλο διάστημα.
Κάποιος άλλος μπορεί να γράφει μια στο τόσο, οταν κάτι του κάνει κλικ στο κεφάλι.
Πολλοί μπορεί να ασχοληθούν με αυτό όπως οι ερασιτέχνες ή ημιεπαγγελματίες ποδοσφαιριστές στην Γ και Δ Εθνική, που ακόμη και στα 30 τους περιμένουν μεταγραφή σε παραπάνω κατηγορία και γιατί όχι μπορεί να τα καταφέρουν να ασχοληθούν και επαγγελματικά 100%.
Οι περισσότεροι όμως που θα περάσουν από την blogόσφαιρα με τον καιρό θα μάθουν να είναι καλοί αναγνώστες. Να επιλέγουν την φύτρα από την φύρα.
Η πρόγνωση που κάνω είναι ότι όταν μπει DSL σε κάθε ελληνικό σπίτι (έστω και σε ένα 30%), τότε θα εκτοξευθεί κατακόρυφα ο αριθμός των blogs.
Και τότε το monitor θα είναι δύσχρηστο...
@glenn: Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα η προτελευταία παράγραφος. Για ανέλυσε το dissaster.
Ελπίζω να μην φτάσω στο επίπεδο της θεματολογίας που πολύ γλαφυρά περιγράφεις...
@philos: Αμφιβάλλω για το αν το 30% των ελληνικών νοικοκυριών θα έχουν DSL στα επόμενα χρόνια. Μάλλον προς το 10% το βλέπω. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τον μέσο Έλληνα για το internet, τον απασχολεί περισσότερο η τηλεόραση (3+ ώρες την ημέρα, είμαστε δεύτεροι στον κόσμο μετά την Ιαπωνία), ο φραπές, το αυτοκίνητο και τα αθλητικά. Mε τα blogs θα ασχοληθεί;
Μπορεί να φτάσει το...70% αν και όταν διατεθούν τα triple play -δηλαδή όταν θα μπορείς να δεις ΚΑΙ τηλεόραση μέσω internet.....
Δεν μπορώ να μη σχολιάσω πρώτα το θέμα του DSL.
Ακούω κάποιον μεγαλοσχήμονα 60άρη τάχα μάνατζερ νέων τεχνολογιών του ΟΤΕ: "Οι Ελλινις δεν θέλλλουν ιντερνιτ, διεν ενδιαφέρουντι".
Πρώτον, αυτός ο άνθρωπος ηλικιακά (ακόμη και πολιτισμικά) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι μάνατζερ νέων τεχνολογιών. Οι νέες τεχνολογίες είναι και ειδική κουλτούρα μεταξύ άλλων.
Δεύτερον, παριστάνει προκλητικά τον ανήξερο για το γεγονός πως στην Ελλάδα το internet είναι το ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΟ και συνάμα το ΠΙΟ ΑΡΓΟ σε σχέση με την Ευρώπη. Ας το ξαναπώ: Το internet στην Ελλάδα είναι ΑΚΡΙΒΟ ΣΠΟΡ. Για το DSL θα πω πως υπάρχουν άνθρωποι που αναζητάν απεγνωσμένα πόρτες και περιμένουν μήνες.
Για την προτελευταία παράγραφο: Το θέμα είναι μεγάλο. Υπάρχει ένα πολύ ωραίο βιβλιαράκι που λέγεται: "Επίκουρος, η άλλη όψη του Αρχαίου Κόσμου", του Χαράλαμπου Θεοδωρίδη, εκδόσεις ΕΣΤΙΑ. Είναι γραμμένο τη δεκαετία του '50 αλλά είναι classic στο είδος του. Ρίχνει μια επικριτική ματιά στους αρχαίους όταν οι άλλοι κοιμόντουσαν τον μετα-Μεταξικό ύπνο. Εκεί θα βρεις όλα τα στοιχεία που είπα, και γενικώς ο Θεοδωρίδης ξεσκαρτάρει την ήρα από το στάχυ, τη σαπίλα και την προδοσία εκείνης της εποχής από τη λεβεντιά και τα συνήθεια της Ιλιάδας.
Μελλοντολογία: 10 χρόνια;Με έβαλες σε σκέψεις! Δεν έχω σκεφτεί ποτέ μου ότι θα μπορούσα να συντηρώ το blog μου - ή εσύ το δικό σου - για δέκα ολόκληρα χρόνια!
Και γιατί δηλαδή τα δημοφιλή blogs θα είναι τα αντρικά; Δεν το κατάλαβα αυτό!
@glenn: Το ADSL πλέον δεν είναι ακριβό, βάση των προσφορών που ισχύουν, αλλά είναι αργό. Για το θέμα της αναμονής, αυτό είναι ένα δράμα.
Ίσως να πρέπει να γίνει και μια διάκριση μεταξύ χρήσης-μπαίνω-στο-irc-με-τις-ώρες-γιατί-βαριέμαι-τη-ζωή-μου, χρήσης-κατεβάζω-ό,τι-βρω-μπροστά-μου, χρήσης-στέλνω-μόνο-e-mail-τι-είναι-το-web; κλπ και ποιο εποικοδομητικής χρήσης. Τέλος πάντων...
Σε ευχαριστώ για το βιβλίο που προτείνεις
@kyrallina: αναφέρομαι σε ανδρικά-δημοσιογραφικού χαρακτήρα. Και δεν αναφέρομαι σε μέγεθος κοινού ούτε στον αριθμό αυτών των blogs-σίγουρα δεν θα είναι εκατοντάδες.Θεωρώ πως αυτά θα έχουν το πιο πιστό κοινό,όχι απαραίτητα πολυάριθμο, το οποίο όμως θα κάνει και θετικά, ουσιαστικά σχόλια για αυτά τα blogs.
Οι γυναίκες έχετε την τάση να βάζετε έναν πιο προσωπικό τόνο στα κείμενα σας. Στα blogs το βλέπω λιγότερο πιθανό να ξεκινήσει κάποια ένα blog για να σχολιάζει, χωρίς να πάρει έναν ημιβιογραφικό-ψυχαναλυτικό χαρακτήρα στη συνέχεια. Αυτό το ύφος είναι που μαζεύει περισσότερο κοινό, κοινό που καλύπτει όμως την "κουτσομπολίστικη" ανάγκη του. Πόσα θετικά σχόλια -και τι ύφους;- θα έχει ένα τέτοιο blog;
Δημοσίευση σχολίου